Levenservaring

Deze blog is voor mij een persoonlijke, zodat je inzicht krijg in mij en hoe ik tot mijn manier van werken ben gekomen.

Mede door mijn levenservaringen ben ik gekomen waar ik nu ben en kan ik mijn werk doen op mijn eigen unieke manier. Deze blog is een korte versie van mijn leven tot nu toe. Zou ik hier dieper op in gaan ben ik denk ik een boek verder ;-)

Het begin:

Ik kom uit een liefdevol, spiritueel gezin van zes. Papa, mama, broer, zus en zusje. Een stabiel gezin waar liefde en structuur een goede basis waren. Mijn ouders stonden voor ons klaar en we hadden een goede regelmaat. Als hooggevoelig kind voelde ik mij desondanks met regelmaat eenzaam en niet begrepen. Ik kon het ook niet onder woorden brengen hoe ik de wereld om mij heen beleefde. Het gevoel hebben dat ik niet goed genoeg was, hier niet hoorde, niet slim, niet mooi genoeg....

Op school werd ik erg gepest, ik was dan ook regelmatig schooltjeziek en had buikpijn en kreeg geen lucht van angst wanneer ik naar school toe moest of in de klas zat. Echte paniek en angst! Brrrrrr..... Dit is wel goed opgepakt door school destijds, maar het niet goed genoeg zijn in mijn kern, dat zat er dus al behoorlijk vroeg in. Faalangst, perfectionisme, eenzaamheid. Veel van het pesten heb ik dan ook weggestopt. Zelfs nu vertelt mijn moeder mij weleens iets, ik weet het dan niet meer.

In mijn kern zit, naast veel liefde en stabiliteit ook veel afwijzing, faalangst, perfectionisme, controle willen hebben en eenzaamheid.

Latere jaren:

In mijn latere jaren kreeg ik te maken met onderdrukking in werk en een relatie, was ik graatmager en had ik last van stemmingswisselingen. Een dokter schrijft dan al gauw anti-depressiva voor, maar daar ben ik snel mee opgehouden. Niet mijn ding. Hulp in de vorm van therapie, tja.... stempels willen geven :" je hebt wel wat borderline kenmerken". Nou nee dank je, ben ik ook niet.

Een nieuwe relatie, werkomgeving en studie zorgde ervoor dat ik toch weer hoop kreeg. Mijn stemmingswisselingen waren er nog en kon ik niet plaatsen, maar toch bleef ik doorgaan met in gedachte een nieuwe toekomst. Het spirituele begon me steeds meer te trekken, al durfde ik geen stappen in die richting te nemen.

Toen overleed plotseling mijn zusje en vlak daarna stierf mijn vader. Compleet in shock denderde ik maar door en alhoewel ik hulp zocht, ging het met mijn gevoelens bergafwaarts. Rouwverwerking in de reguliere zorg heeft me een klein beetje geholpen. Door het slechte slapen en maar blijven afvallen naar mijn (toen) nieuwe huisarts gestapt en gelukkig werd niet alles op mijn verdriet afgeschoven. Bloedonderzoek wees uit: mijn schildklier was veeeeeel te snel! Dit is vrij snel verholpen en de weg naar herstel begon. Toen kwam een oude schoolvriendin weer op mijn pad die bezig was met de opleiding Holistisch Energetisch Therapeut. Na een behandeling en een paar gesprekken, heeft zij gezegd dat dit ook echt wat voor mij was, met mijn gave voor Healing en mijn innerlijke wijsheid. Toch heeft het nog even geduurd voordat ik de stap durfde te zetten. Na de geboorte van onze zoon en de diagnose complexe PTSS ( Post Traumatische Stress) en DIS bij mijn partner durfde ik dan toch om de stap te gaan nemen.

Nieuwsgierig ben ik naar een open dag gegaan en ja, ik was thuis. Tranen van geluk en opluchting. Dit is mijn weg. In 2015 ben ik begonnen met de opleiding Holistisch Energetisch Therapeut en nu nog iets meer dan een jaar te gaan. Ik ben in deze drie jaar ik zo veel meer bij mijzelf gekomen en heb oude processen mogen helen en aanraken! Ik heb geleerd om te helen, mijn verdriet, afwijzing, faalangst en alle gevoelens die ik had; dit mocht helen. Een zeer intensief maar mooi proces waar ik mij nog steeds verder in blijf ontwikkelen. Ik heb hierin gemerkt dat naast mijn gave voor healing het voor mij natuurlijk is om zonder oordeel naar een ander te kijken. Wat er ook speelt bij een ander, ik oordeel niet en kijk vanuit de pure essentie en liefde naar de ander. Mijn lerares laat mij volledig los bij de praktijklessen met Healing, ik heb geen begeleiding meer nodig. Het stuk reading, dat komt volgend jaar, ook al begint dat nu al steeds meer te komen. Ook kom ik meer en meer in contact met mijn gidsen en voel ik de aanwezigheid van mijn zusje en papa meer en meer.

Vanuit het hart,

Tamara